Vrijdag 26 augustus had ik de eer om weer te mogen spreken op de Bijspijkerdagen van het Dominicanenklooster in Huissen. Op deze hete vrijdagmiddag waren diverse theologen en andere geïnteresseerden samengekomen om te luisteren naar verschillende sprekers over religieuze onderwerpen .

Ik had ervoor gekozen om over Seksualiteit in het Jodendom te spreken omdat dit een interessant en relevant onderwerp is in deze tijd van discussies over boerkini’s en hoofddoeken.Het onderwerp ligt dichtbij mijn scriptieonderzoek over Tzinioet. Daarnaast zit ik al enige tijd in een werkgroep van Hagar-Sarah die onderzoekt hoe men naar seksualiteit kijkt in het Jodendom, christendom en islam. Hierbij kijken we zowel naar de positieve ( genot, vrijheden etc.) als negatieve ( dwang, misbruik) aspecten.

In mijn lezing benadrukte ik dat seksualiteit in het Jodendom, in tegenstelling tot bijvoorbeeld het christendom, iets is dat gevierd moet worden. Weliswaar wordt seksualiteit van oudsher vooral gezien als iets binnen het huwelijk, er moet wel van genoten worden. Zonder uitbundige en liefdevolle seks komt de Sjechina niet in je huwelijk. Vooral het genot van de vrouw staat hierbij voorop. Al in de teksten van de Misjna ( derde eeuw C.E.) wordt verteld dat als de man te vaak de vrouw weigert zij van hem moet scheiden. Andersom mag zij wel weigeren, hoewel hier natuurlijk ook een grens aan zit.

Aan het einde van mijn lezing ging de groep in tweetallen een stuk uit de Misjna ( Ketubot 5:6) lernen.  Hierin werd beschreven welke beroepsgroep hoe lang seks mag weigeren. Opvallend daarbij is, is dat een man wel toestemming moet vragen aan zijn vrouw om zeeman te worden maar niet om geleerde te worden. Dit zijn beide beroepen waarbij seks lang moeilijk, zo niet onmogelijk, is. Het feit dat de vrouw al in de derde eeuw zoveel macht kreeg was voor veel mensen verrassend. Al met al werd de lezing goed ontvangen.