Met veel plezier werk ik al enkele jaren in het Joods Historisch Kindermuseum. Hoewel de naam van mijn functie elke paar jaar verandert ( gastvrouw, challebakster) blijft het werk hetzelfde. Het is mijn taak om bezoekers van het museum een welkom gevoel te geven, informatie geven over het jodendom en een workshop Challebakken geven. Je zou denken dat het saai wordt als je ergens al zo lang werkt ( meer dan 5 jaar!) maar nog steeds ga ik elke keer met plezier naar mijn werk.
Hoewel ik het Joods Historisch op zichzelf al een prachtige plaats vind om te werken, omdat de sfeer erg fijn is en je je als werknemer erg gewaardeerd voelt, is dat niet de reden dat ik het zo leuk vind om naar het JHM kindermuseum te gaan. Zelfs het feit dat ik mag vertellen over mijn passie en vakgebied: het jodendom, is niet het leukst. Het leukste is het contact met de bezoekers. Er komen zeer veel verschillende bezoekers naar het kindermuseum. Mensen van 0 tot 99, van Amsterdam tot Australië, Joden, christenen, moslims en niet-gelovigen. Iedereen met een eigen achtergrond en een eigen reden om naar het museum te komen. Het is een uitdaging om je verhaal iedere keer weer aan te passen zodat het voor elke doelgroep interessant is, maar dat is wat het leuk maakt.
Meestal heet ik ze eerst welkom in het museum, waarna ik iets vertel over de keuken en de Kasjroet ( Joodse spijswetten). Als er kinderen in de groep zitten ga ik vaak met ze een Challe ( een traditioneel joods broodje) bakken. Gedurende dit proces heb ik vaak erg leuke gesprekken met de bezoekers over hun eigen tradities of hun band met het jodendom. Je komt hierbij vaak op interessante gesprekken. Zo ontmoette ik een paar weken een gezin uit Maleisië. We raakten aan de praat en binnen de kortste keren werd ik uitgenodigd om zelf een keer op bezoek te komen in Maleisië. Contact gegevens werden uitgewisseld en we hebben nu zelfs leuk contact via Facebook. Zo kom je op je kleine stukje Amsterdam de hele wereld tegen!
Anne-Maria van Hilst 
Geef een reactie