Zoals de meeste van jullie weten ben ik al 1,5 jaar actief bij Mo en Moos. Bij dit trainee project van de gemeente Amsterdam hebben Joodse en Islamitische Young professionals trainingen gehad over elkaars religie, over de media en nog veel meer. De laatste weken hadden wij vooral les in het geven van trainingen voor verschillende organisaties. Nu was het tijd om de grote wereld in te gaan en te laten zien waar wij zo lang voor geleerd hadden.
Zaterdag 28 februari was dan eindelijk de dag aangebroken dat Soumicha en ik naar Nijmegen mochten gaan. Wij waren uitgenodigd om een initiatief te begeleiden van verschillende moskeeën en synagogen om Islamitische en Joodse leden met elkaar in contact te brengen. De bedoeling was dat wij door een van onze trainingen te geven het ijs zouden breken en de gesprekken in goede banen zouden leiden.
De groep kwam enthousiast binnen. Het bleek een grote en diverse groep, zowel in leeftijd (14-80) als in achtergrond. We begonnen met een oefening “de wind waait voor”. Hierbij vormt zich een cirkel waarbij een iemand in het midden staat. Diegene noemt iets wat voor hem/haar geldt en hopelijk ook voor anderen in de groep. Iedereen die zich aangesproken voelt door het gezegde staat op en verwisselt van plaats. Als het goed is blijft er daardoor een ander over in het midden, waarna het spelletje zich herhaalt. Dit zorgde voor hilarische taferelen waarbij iedereen half over elkaar heen rolde. Het ijs was dus snel gebroken.
Hierna moesten de deelnemers in kleine groepjes stellingen bedenken die ze wilden bespreken. Soumicha en ik kozen hier vervolgens zes stellingen uit. Stellingen die benoemd werden waren bijvoorbeeld ‘antisemitisme en islamofobie is hetzelfde’. Toen was het tijd voor eten. En zoals altijd, eten verbindt!
Na het eten gingen we echt aan de gang. Wij hadden de stellingen op flipovers geschreven die verspreid waren over de ruimte. De deelnemers liepen vervolgens rond en schreven zwijgend hun mening hierover in 1 zin op. Het voordeel hiervan is dat iedereen goed kan nadenken over wat hij/zij zegt. Dit bleek nog lastig omdat een gedeelte van de deelnemers geen Nederlands kon schrijven.Na deze oefening verdeelde men zich in groepjes bij de stelling die hem/haar het meeste aansprak.
De avond eindigde met een nagesprek in een kring. Hierbij gaven de deelnemers aan dat ze het geheel als heel positief hadden ervaren maar graag nog wat meer hadden willen discussiëren. Graag wel met onze begeleiding. Dus…the story continues….
Een verslag van de avond staat op : http://www.rlrnijmegen.nl/tweede-joods-islamitische-ontmoetingsmiddag-in-nijmegen/
Anne-Maria van Hilst 
Geef een reactie