Ook dit jaar organiseerde het Dominicanenklooster in Huissen weer een trialoogweekend van Joodse, christelijke en islamitische vrouwen. Deze keer was het thema oorlog en vrede. Toen wij voor het eerst met het organiserende team samen kwamen was ik sceptisch. Zo een beladen thema in zo een beladen tijd?
Op vrijdagavond kwam de groep voor het eerst samen. Nog wat onwennig gingen we na het vieren van sjabbat het rijtje af waarbij we allemaal vertelden waarom we hier waren gekomen. Hoewel de verhalen allemaal anders waren was het kenmerk toch wel: samen het gesprek aan gaan, juíst in deze moeilijke tijden. de meeste van de deelnemers spraken uit angst te hebben voor een verdere polarisatie. De gesprekken kwamen al snel los en een gezellige avond van verbinding volgde.
De volgende ochtend gingen we serieus van start. De christelijke lezing van Ge Speelman was als eerste, waarbij vooral de nadruk werd gelegd op wat is nou precies oorlog en strijd? Wat zijn machtsverhoudingen. Daarna was ik aan de beurt. Ik vertelde over het ontstaan van de Joodse wet en wat die zei over oorlog. Vooral het idee dat er nu in principe geen aanvallende oorlog gehouden mag houden, vanwege het gebrek aan Sanhedrin, sprak erg aan. Alleen een verdedigende oorlog is toegestaan. Dit riep natuurlijk wel vragen op over wanneer een oorlog dan verdedigend is. Ik gaf aan dat het belangrijkste bij het Jodendom is dat je met elkaar in gesprek blijft gaan. Er is bijna geen goed of fout. zolang je maar je mening beargumenteert. De islamitische lezing van Stella van Weteringen was ook erg interessant. Zeker de vraag hoe de terroristen verantwoordingen voor hun daden kunnen vinden in de teksten van de Koran. Stella legde goed uit hoe bepaalde teksten op verschillende manieren geïnterpreteerd kunnen worden. Net zo goed als in de Tora of Bijbel natuurlijk.
De middag was gereserveerd voor het lernen. Na een uitleg van de vorm gingen de deelnemers zelf aan de slag. Ik had ze Jesjajahoe 2:4 laten lezen waarbij opgeroepen wordt tot vrede voor alle volkeren. Vooral het element dat dit elke zaterdag in de sjabbatsdienst wordt gelezen sprak aan. Een aantal van de deelnemers geloofden dat joden juist altijd oproepen tot geweld, het feit dat juist de oproep tot vrede zo een centraal punt inneemt in de liturgie vonden ze mooi.
De dag werd afgesloten met de film Arranged over een Joodse en islamitische vrouw in Amerika die beide worden uitgehuwelijkt. Hierbij vinden ze het contact met elkaar en natuurlijk ook uiteindelijk met hun grote liefde. Ach liefde en eten verbinden altijd…
Anne-Maria van Hilst 
Geef een reactie